Jessi krijgt contact met haar overleden kinderen. Is het een droom, een schijnwereld? Maakt niet uit: ze voelt iets en ze kan er iets mee.
BDE’s
Er zijn veel verhalen bekend van mensen die schijndood zijn geweest en zich dat kunnen herinneren. We noemen dat BDE’s (Bijna Dood Ervaringen). Deze ervaringen laten een aantal overeenkomsten zien. Zo zeggen de mensen die een BDE hebben ervaren dat zij los raakten van hun eigen lichaam. Ze zien daarbij hun eigen lichaam liggen waarbij ze zelf als toeschouwer van enige afstand toekijken. In een tunnel worden zij naar een ‘wit, vredig licht’ getrokken. Het is zo warm, zo liefdevol dat er een teleurstelling is wanneer de reanimatiepoging is geslaagd. Er zijn wetenschappers die deze sensaties toewijzen aan het hallucinerende brein. Maar die bewering is net zo aanvechtbaar als de overtuiging dat BDE’s wel reëel zijn.
Tip 63 – Wat een stervend brein niet kan
In het boek Wat een stervend brein niet kan worden bijna tachtig casussen beschreven die verzameld zijn door Titus Rivas, Anny Dirven en Rudolf Smit. Deze casussen zijn ontleend aan grondig onderzochte bronnen. De auteurs baseren zich niet alleen op mensen die een BDE hebben ervaren, maar richten zich ook op familieleden, vrienden, artsen of verpleegkundigen die er getuige van waren.
Tip 64 – Van en naar het licht
Rivas schreef samen met Anny Dirven het boek Van en naar het licht. Dit boek gaat over BDE’s, reïncarnatie, pre-existentie en sterfbedvisioenen. Sommige van deze fenomenen lijken een steviger wetenschappelijk fundament te krijgen.
In het betaaldeel van dit werkboek ga ik dieper in op de manier waarop professoren, op basis van het Veld, naar dood en bewustzijn kijken.
