Van alle vooroordelen die in het boek Overwonnen Verlangen de revue passeren, wordt vandaag het laatste vooroordeel opgepakt: Ron Stevens.
En jij?
Zeg eens eerlijk: hoe heb jij in het boek tegen Ron Stevens aangekeken? Was het misschien wel érg makkelijk om een hekel aan hem te krijgen? Want Ron komt er niet best vanaf in het boek…
Het is een man die zich listig door het leven bewoog. Op deze dag legt hij – via Anja – uit wat hem er toe dreef om te zijn wie was. En dan zie je dat ieder mens een eigen ‘waarom’ heeft, een eigen waarheid. Ron voelde zich slachtoffer van zijn jeugd en juist degene die hem liefde schonk, moet daaronder lijden: Jessi.
Makkelijk
Maar het is soms wel erg makkelijk om mensen die qua karakter ver van ons afstaan, te bekritiseren. Er komt een nare associatie die we graag gebruiken als buffer. Het toenmalige cabaret Ivo de Wijs liet dat mooi zien een liedje waarin de zanger uiting geeft aan zijn haat voor honden. Hij draagt daar allerlei argumenten voor aan maar de meest bizarre is wel ‘mijn aversie is gegrond, Adolf Hitler had een hond. En u moest eens weten hoe ik die kerel háát!’
Het is natuurlijk gekscherend, maar dit voorbeeld geeft wel mooi aan hoe we soms denken: een hond wordt geassocieerd met Hitler en alle redelijkheid is ineens verdwenen. Want natuurlijk zijn er miljoenen lieve honden. En misschien was de hond van Hitler ook wel een heel lief beestje.
Oefening 36 – Hoe keek/kijk jij naar Ron?
Als je dit hoofdstuk hebt uitgelezen, kijk je dan anders naar Ron Stevens? Komt er toch sympathie, of blijft het een figuur die aversie oproept?
Hoe zit dat met anderen? Heb je, net als ik, wel eens moeite om iemand volstrekt onbevooroordeeld tegemoet te treden. Ook al heeft die persoon iets weg van iemand die je in het verleden pijn heeft gedaan, of beschadigd…?
Een hypnoseoefening om je vooroordelen naar anderen (maar ook naar jezelf) de baas te worden staan in het betaaldeel van dit werkboek.
