Oefening 34 – De wandelmeditatie
In je eentje wandelen is voor veel mensen een onaantrekkelijke gedachte. Het is een beetje vreemd om in je uppie in een bos of langs het strand te wandelen. De meeste andere mensen zijn samen, of hebben de hond meegenomen.
Toch is wandelen misschien wel de eenvoudigste vorm van mediteren. Ikzelf kies er regelmatig voor om in mijn eentje te wandelen in het bos (ik ben meer een bos- dan een strandmens). Belangrijk: doe het in je eentje en zorg voor weinig afleiding. Dus geen oortjes met muziek meenemen. Laat jezelf verrassen door je eigen gedachten. De beweging van je lichaam door het wandelen zet vanzelf processen in werking. Het enige wat jij hoeft te doen is je te focussen op je ademhaling.
Adem vanuit je buik
Naarmate je langer wandelt, en dus rustiger wordt, probeer je steeds meer vanuit je buik te ademen. Help desnoods een handje door een paar keer zo diep in te ademen dat je je buik voelt uitbollen. Blijf op je ademhaling letten en wees alert op de omgeving.
Kijk, hoor en voel alleen maar. Komen er gedachten op? Prima. Accepteer dat. Zeg ‘oh, oké, een gedachte’ en focus je weer op je ademhaling en de omgeving. Als je telkens je focus terugbrengt zul je merken dat je wandeling je niet alleen veel rust geeft, maar dat je ook meer zal opvallen in de natuur. En dat je uiteindelijk veel meer zult voelen en ervaren.