Anja vertelt Jessi in Palazzo over meneer Marius. Dat ze een gids heeft. Dat is confronterend voor Jessi. Ze komt in een wereld terecht waar ze tot op dat moment geen affiniteit mee heeft.
Mensen die paranormale ervaringen meemaken schrikken aanvankelijk. Ze zien iets, maken iets mee wat onverklaarbaar is. In in mijn hypnosepraktijk mocht ik het een keer van nabij meemaken.
Overleden moeder
Alhoewel hypnose niets met spiritualiteit te maken heeft, doen zich soms wel bijzondere gebeurtenissen voor. Een cliënte zag tijdens de sessie haar overleden moeder letterlijk naast haar zitten. Het was een bijzonder en emotioneel moment, waarbij ik als therapeut besloot om het proces niet te verstoren. Dat was een moeilijke beslissing, want de cliënte schrok zichtbaar van de aanwezigheid van de moeder en dreigde in paniek te raken. Het was frappant om te zien hoe de moeder haar kind troostte tot ze kalm werd. Er kwam een berusting bij de cliënte die daarop in gesprek ging met haar moeder. Ik kon alleen horen wat de cliënte zei en moest gissen naar de woorden van haar moeder. Na afloop van de sessie verscheen een gelukzalige glimlach om de mond van de cliënte. Ze pakte mijn hand vast en bedankte me dat ik het contact had mogelijk gemaakt. Ik legde haar uit dat ik daar part noch deel aan had gehad. Het was een ervaring die ze bij zichzelf had opgeroepen.
Stomverbaasd
Ze was ook stomverbaasd dat ik haar moeder niet gezien of gehoord had: ze had haar duidelijk zien zitten. Gezien de mooie ervaring die ze had heb ik haar geadviseerd om bij een deskundige op paranormaal gebied te onderzoeken in hoeverre zij met deze gave kan leren omgaan. Ik heb daar immers geen verstand van. Omdat ze vanaf de dag van de sessie plotsklaps aura’s rond mensen waarnam heeft ze dat advies al snel opgevolgd.
De sessie met deze vrouw inspireerde me wel om deze scène in het boek op te nemen. Wie zich afstemt op een bepaalde energie kan daar naar leren luisteren, kijken of voelen.
Kinderen
Kinderen kunnen dat zeer goed. Een vriend van mij fietste op een mooie lentedag ooit met zijn dochtertje van drie jaar naar het bos. Het meisje zat in een kinderzitje op het stuur van zijn fiets. Onderweg benoemde ze alles wat ze tegenkwam: hond, boom, fiets, auto, man. Man? Waar mijn vriend ook keek, er was geen man te bekennen. Hij vroeg het meisje daarom wáár ze dan een man zag staan. Met een minachtend lachje van zoveel dommigheid wees ze rechts naar voren: dáár! De vriend zag alleen bomen en vroeg nogmaals: ‘wáár dan? Ik zie hem niet\ . Geïrriteerd wees ze nogmaals naar dezelfde plek. ‘Ik ga terugzwaaien’ zei ze. Het meisje nam duidelijk iets waar wat mijn vriend niet kon zien.
Talisman
Een compleet andere ervaring in mijn praktijk had ik met een Afrikaanse vrachtwagenchauffeur die om zijn nek een talisman droeg. Hij had dat als kind gekregen van een medicijnman in zijn dorpje. Het betrof een kleine, leren dichtgenaaide etui met daarin een papiertje waarop een spreuk stond die hem moest beschermen tegen kwade geesten. De man had geen idee wat er op het papiertje stond, het was immers dichtgenaaid en hem was bevolen de etui nooit te openen. Wat ook de inhoud van de spreuk ook mocht zijn: het had weinig effect want de man zijn leven was een aaneenrijging van tegenslagen, teleurstellingen en verdriet. Het gevolg was dat hij geen beslissingen meer durfde te nemen en zeer onzeker en angstig was. Hij dreigde zelfs zijn baan te verliezen. Hij wilde in hypnose meer zelfvertrouwen krijgen. Mij werd al snel duidelijk dat het niet alleen aan zelfvertrouwen lag, maar dat de man zijn leven had overgeleverd aan de talisman om zijn nek. In het intakegesprek probeerde ik hem dat duidelijk te maken: ‘wat zou er gebeuren als je de talisman een dagje niet zou dragen? Probeer het eens.’
Nooit!
‘Nooit’, antwoordde de man. ‘Ik draag die talisman al meer dan dertig jaar bij me.’
Tijdens de sessie kwam er enorm veel emotie vrij bij de man die letterlijk brulde van woede en verdriet. Zo heftig dat ik de sessie tot twee keer toe moest onderbreken omdat de man wild om zich heen sloeg en zich daar niet van bewust was. Toen ik het veranderwerk in zijn onderbewustzijn had gedaan werd hij ineens veel rustiger en ook stapte glimlachend uit de stoel. Terwijl ik een glas water voor hem inschonk rukte hij met een luide schreeuw de talisman van zijn nek. Ik moet geschrokken hebben gereageerd, maar hij stelde me gerust en vroeg om een schaar.
Met vaste hand knipte hij het stiksel resoluut open en vertaalde wat op het briefje stond.
Oproep
Het bleek een oproep te zijn aan demonen om te parasiteren op de ziel die de talisman droeg. Een paar maanden later belde de man op. Hij was teruggekeerd naar zijn dorp om een antwoord te vinden op de vraag waarom de medicijnman hem met dit lot opzadelde. Het bleek om een oude vete tussen de families te gaan. In het dorp heeft hij de talisman in het vuur gegooid. Ik geloof dat ook hier wat bezweringen zijn uitgesproken, dat is me niet helemaal duidelijk. Feit is wel dat de man zijn baan behield en zeer goed in staat bleek om voor zichzelf op te komen.
Voor beide situaties geldt: het kan ‘tussen de oren’ zitten. Maar frappant is het zeker.
En jij?
Heb jij ervaringen op dit gebied? Zijn er dingen gebeurd die je niet kon verklaren. Wat heb je daarmee gedaan? Het weggestopt, of was je nieuwsgierig naar wat er precies gebeurde?
Een aantal kenmerken die er op zouden kunnen wijzen dat je paranormale gaven hebt tref je aan in het betaaldeel van dit werkboek.
